Wodociągowa wieża ciśnień
Wzgórze Dąbrowskiego, ul. Filarecka:
W 1881 r. przystąpiono w Bydgoszczy do prac nad budową nowej sieci
wodociągowej i kanalizacyjnej, której najistotniejszym elementem,
umożliwiającym utrzymanie właściwego ciśnienia, była wieża ciśnień.
Wolnostojący budynek wzniesiony w stylu neogotyckim w 1900 roku z
charakterystyczną galeryjką i dachem stożkowym. Wieża ciśnień jest
przysadzistą murowaną bryłą cylindryczną. Zbiornik umieszczony jest w
wykuszu. Bogato zdobione są gzymsy pod wykuszem oraz sam wykusz. Okna są
wąskie, strzeliste. Część zbiornikowa z wysokimi oknami, dekoracyjną
attyką, zdobnymi blankami i szczytami nawiązuje do stylu neogotyckiego,
a jej ornamentacja wykonana z cegły profilowanej do wczesnego baroku.
Nad częścią zbiornikową jest stożkowy dach z latarnią i pomostem
obserwacyjnym, a powyżej stroma wieżyczka z 6 oknami facjatowymi i
iglicą.
Wieża stała się obiektem chętnie odwiedzanym przez bydgoszczan, ponieważ
roztacza się z niej wspaniały widok panoramy miasta. Od 1991 roku działa
tutaj galeria sztuki „Wieża Ciśnień”, a także Stowarzyszenie Artystyczne
"Wieża Ciśnień". Jest to grupa zrzeszająca artystów, historyków sztuki,
krytyków i inne osoby zainteresowane kształtowaniem współczesnego życia
artystycznego. Ośrodek ten ma integrować różne środowiska twórcze wokół
działań nowatorskich, penetrujących nowe obszary sztuki i posługujących
się różnorodnymi formami wypowiedzi artystycznych. Wieża jest miejscem
spotkań twórców i publiczności, miejscem dyskusji nad granicami sztuki.
Artyści zapraszani są do tworzenia programów autorskich dedykowanych
"Wieży Ciśnień", wykorzystujących i aranżujących jej oryginalną
przestrzeń.
W roku 2012 w wieży otwarte zostało Muzeum
Wodociągów i Kanalizacji.
Link z otwarcia
muzeum.
zdjęcia i opis: Anna Rausz
(31 październik 2007 r.)
zdjęcia: Łukasz Linowski (1 luty 2010 r.),
www.lukanus.eu
Adam Jaroszewicz (styczeń 2011 r.)
Ewa Kłosowska
(styczeń 2017 r.)
|
fot. Łukasz
Linowski |
|